Katalog zbiorów biblioteki

Są żywe i ruchliwe jak dzieci. Zmieniają się, tak jak zmienia się otaczający dzieci świat.Bywają śmieszne albo niezrozumiałe. Niektóre uderzają trafnością spostrzeżeń, inne tajemniczym brzmieniem. Towarzyszą nam od blisko dwustu lat i dzięki dzieciom mają się doskonale, ponieważ używane są przez nie w bardzo wielu sytuacjach.Niniejsza kolekcja została zebrana przez autorkę wśród rodziny i znajomych oraz uzupełniona tekstami z opracowania naukowego Krystyny Pisarkowej Wyliczanki polskie (Ossolineum, 1984). Oswajając różne strachy i podejmując trudne tematy, stanowi dziś nie tylko rozrywkową lekturę dlanajmłodszych, ale również swoiste polskie muzeum historyczno-etnograficzne.

Pan Pierdziołka się odnalazł! Na wsi! Zabrał ze sobą swoje Pierdziołki. "Tam ich nauczy, jak baran beczy, jak krowa muczy, jak wyśpiewywać wesołe pieśni, jak narwać z drabki koszyk czereśni". A i on nudzić się nie będzie. Podpatrzył przez dziurę kurę, jak gryzmoliła w piasku pazurem. I go olśniło!

Niektóre gryzmołki wymyślił, niektóre powtarza, wszyscy je znamy. "Gdzie strumyk płynie z wolna", "Żegnaj, Genia, świat się zmienia, kup se trąbkę do...". Będą tu powtarzanki "grzeczne", takie, które Pierdziołki będą mogły recytować na rodzinnych spotkaniach, i takie, które będą czytały tylko "Za pozwoleniem szanownych rodziców", jak choćby o trzech łysolach, co zjawili się we wsi, no i idą "jeden z pałą, drugi z dzidą, a ten trzeci nago leci"... Dowiecie się, co to znaczy zbijać bąki i jaki jest sposób, żeby się nikogo nie bać! Jednym słowem radosne pierdziołkowanie znów przed nami. Hurra!